Politika oluşturma karmaşık ve zorlu bir süreçtir. Mevcut sistemimizde siyasi liderler, siyasi hırsları ve taahhütleriyle tutarlı politikalar oluşturmak için bürokrasi ve uzmanlarla birlikte çalışır.
Pencap tarımda üstün olmasına rağmen, bir tarım politikasından yoksundur. Bir sanayi politikası var ama eğitim, sağlık ve istihdamı geliştirme alanlarında yetersiz kalıyor.
Bununla birlikte, büyük bir zorluk, kamu politikasının genellikle sağlam bir kanıt ve veri temelinden yoksun olmasıdır. Bazı politikalar geçici olarak uygulanırken, diğerleri net açıklamalardan yoksundur. Hükümet, altta yatan politikaları belirtmeden programlara, projelere, yasalara veya düzenlemelere odaklanma eğilimindedir. Birlik hükümeti ekonomik ve mali konularda düzenli olarak politikalar yayınlasa da, eyaletler hükümetten hükümete değişen programlar ve planlar üzerinde çalışma eğilimindedir. Politika oluşturma süreçlerini tanımlayan politika kodlarının bu eksikliği, yaygın bir sorun olmuştur.
Pencap tanımlanmamış politikalarla mücadele ediyor
Diğer birçok eyalette olduğu gibi, Pencap da tanımlanmamış ve belirsiz bir siyasetle mücadele ediyor. Tarımdaki olağanüstü başarılara rağmen, devletin bir tarım politikası yoktur. Bir sanayi politikası var ama eğitim, sağlık ve istihdamı geliştirme alanlarında yetersiz kalıyor. Politikacıların ve bürokrasinin bu belirsizlik ve kaos durumunu tercih ettiğine inanılıyor.
Bazı siyaset bilimcileri, verilerin mevcut olmamasının soruna katkıda bulunduğunu iddia ederken, diğerleri, siyasi liderlerin politika oluşturmada veri ve kanıtların önemini takdir etmekte başarısız olduklarını ve bürokratların bu boşluktan yararlanmalarına izin verdiğini iddia ediyor.
Eski veri toplama yöntemleri
Verilerin ve kanıtların yeterince değerlendirilmemesinin nedenlerinden biri, veri toplama, derleme ve analizde eskimiş yöntemlerdir. Ek olarak, karmaşık ve belirsiz veri yönetişim yasaları, hem kamu hem de özel verilerin kullanımını ve paylaşımını engellemektedir. Verilerin kötüye kullanılması da nadir değildir.
Ayrıca yönetişimde teknoloji kullanımı bugünkü kadar yaygın değildi. Teknolojik gelişmeler, politika oluşturmada daha bilimsel yaklaşımlara izin vererek mantıklı ve pragmatik kararlar alınmasını sağlar.
Kanıta dayalı olmayan politika oluşturma
Devlet kayıtlarının sayısallaştırılması, kanıtların hızlı ve kolay erişimini, paylaşılmasını ve kullanılmasını da kolaylaştırır. Son yıllarda hükümete teknoloji sızmasında önemli bir artış olmasına rağmen, çiftlik mevzuatını çevreleyen son tartışmaların da gösterdiği gibi, politika oluşturma hala gerçek anlamda kanıta dayalı değildir.
Ancak, yeni ve gelecekteki politikaların verilere dayanmaması için hiçbir neden yoktur. Zorluk, kanıta dayalı kılavuzlara geçişte yatmaktadır. Bu geçişi başarmak, kanıta dayalı politika oluşturma için geniş bir temel sağlamak üzere eyaletler arasında kapsamlı bir çerçeve gerektirir. Net veri yönetimi yasaları, yakın gelecekte gerçekleşebilecek sorunsuz ve arzu edilen bir geçişe izin verecektir.
Kanıta dayalı kılavuzlara geçiş, yönetişimde etkili ve bilgiye dayalı karar verme için de önemlidir. Aşağıdaki adımlar bu konuda yardımcı olabilir.
Politika Kodlarını Tanımlayın: Hükümetler, politika oluşturma süreçlerini tanımlayan açık ve şeffaf politika kodları oluşturmalıdır. Bu kodlar, keyfiliği ortadan kaldırmayı ve kanıta dayalı karar verme için yapılandırılmış bir çerçeve sağlamayı amaçlar.
Teknoloji araçlarını standartlaştırın: Teknoloji, kanıta dayalı politikaları kolaylaştırabilir. Hükümetler, departmanlar ve kurumlar arasında kullanım için standartlaştırılmış teknoloji araçlarını benimsemelidir. Bu teknoloji, tanımlanmış politika oluşturma yolu ile uyumlu olmalı ve sorunsuz veri yönetimi ve analizi sağlamalıdır.
Uzmanlığı ve profesyonelliği güçlendirin: Politika oluşturma, uzmanlık ve profesyonelliğe güçlü bir vurgu yapılmasını gerektirir. Ulusal itibara sahip kurumlar, araştırma sonuçlarının politika eylemine dönüştürülmesinde aktif olarak yer almalıdır. Farklı alanlardan uzmanlar bulgularını ve önerilerini kanıta dayalı bir şekilde sunmalıdır.
Mevcut politikaları değerlendirin: Hükümetler, istenen sonuçları vermeyen veya etkisiz olduğu kanıtlanmış politikaları belirlemelidir. Bu tür önlemler, etkilerini ve etkinliklerini belirlemek için kapsamlı bir değerlendirmeye tabi tutulmalıdır. Bağımsız profesyonel ajanslar, müdahalelerin amaçlarına ulaşıp ulaşmadığını değerlendirmek ve başarı veya başarısızlığın nedenlerine ilişkin içgörü sağlamak için titiz etki değerlendirmeleri yapmalıdır.
Kapsamlı politikalar geliştirin: Devletler, tarım, sanayi, eğitim, sağlık, istihdam yaratma ve sosyal güvenlik gibi kritik konularda kapsamlı politikalar geliştirmelidir. Bu politikalar, merkezi hükümetin normalde odaklandığı ekonomik, mali, parasal ve altyapı geliştirme politikalarıyla uyumlu olmalıdır. Veriye dayalı net yönergeler, farklı sektörlerde kanıta dayalı karar vermeye bütüncül bir yaklaşım sağlayacaktır.
Politika beyanlarını mevzuata dahil etmek: Hükümetlerin, eyalet yasama organına ve yasama organına sunulan her yasa tasarısı ile birlikte bir politika ve hedef mutabakatı sağlamasını talep etmek faydalı olabilir. Bu, politika yapıcıların önerilen mevzuat için gerekçeyi ve kanıtları açıkça ifade etmelerini sağlayacaktır.
Veri okuryazarlığını teşvik edin: Hükümet liderleri, veri okuryazarlığı becerilerini geliştirmek için eğitim ve destek almalıdır. Bu, verilerin etkili bir şekilde nasıl toplanacağını, analiz edileceğini ve yorumlanacağını anlamayı içerir. Veri okuryazarlığı, politika yapıcıların gerçeklere dayalı bilinçli kararlar vermesini ve devlet kurumlarında veriye dayalı bir kültürü teşvik etmesini sağlayacaktır.
Hükümetler bu önlemleri alarak kanıta dayalı bir politika oluşturma kültürünü teşvik edebilir. Kanıta dayalı politikalara geçiş zorluklar ortaya çıkarabilir, ancak tıpkı hükümetin büyümeyi desteklemek için 1991’de uyguladığı ekonomik reformlar gibi, ülkede adil ve bilgiye dayalı karar almayı teşvik etmek için hayati öneme sahiptir.
[email protected]
Yazar, Pencap kadrosundan emekli bir IAS görevlisidir. İfade edilen görüşler kişiseldir
Pencap tarımda üstün olmasına rağmen, bir tarım politikasından yoksundur. Bir sanayi politikası var ama eğitim, sağlık ve istihdamı geliştirme alanlarında yetersiz kalıyor.
Bununla birlikte, büyük bir zorluk, kamu politikasının genellikle sağlam bir kanıt ve veri temelinden yoksun olmasıdır. Bazı politikalar geçici olarak uygulanırken, diğerleri net açıklamalardan yoksundur. Hükümet, altta yatan politikaları belirtmeden programlara, projelere, yasalara veya düzenlemelere odaklanma eğilimindedir. Birlik hükümeti ekonomik ve mali konularda düzenli olarak politikalar yayınlasa da, eyaletler hükümetten hükümete değişen programlar ve planlar üzerinde çalışma eğilimindedir. Politika oluşturma süreçlerini tanımlayan politika kodlarının bu eksikliği, yaygın bir sorun olmuştur.
Pencap tanımlanmamış politikalarla mücadele ediyor
Diğer birçok eyalette olduğu gibi, Pencap da tanımlanmamış ve belirsiz bir siyasetle mücadele ediyor. Tarımdaki olağanüstü başarılara rağmen, devletin bir tarım politikası yoktur. Bir sanayi politikası var ama eğitim, sağlık ve istihdamı geliştirme alanlarında yetersiz kalıyor. Politikacıların ve bürokrasinin bu belirsizlik ve kaos durumunu tercih ettiğine inanılıyor.
Bazı siyaset bilimcileri, verilerin mevcut olmamasının soruna katkıda bulunduğunu iddia ederken, diğerleri, siyasi liderlerin politika oluşturmada veri ve kanıtların önemini takdir etmekte başarısız olduklarını ve bürokratların bu boşluktan yararlanmalarına izin verdiğini iddia ediyor.
Eski veri toplama yöntemleri
Verilerin ve kanıtların yeterince değerlendirilmemesinin nedenlerinden biri, veri toplama, derleme ve analizde eskimiş yöntemlerdir. Ek olarak, karmaşık ve belirsiz veri yönetişim yasaları, hem kamu hem de özel verilerin kullanımını ve paylaşımını engellemektedir. Verilerin kötüye kullanılması da nadir değildir.
Ayrıca yönetişimde teknoloji kullanımı bugünkü kadar yaygın değildi. Teknolojik gelişmeler, politika oluşturmada daha bilimsel yaklaşımlara izin vererek mantıklı ve pragmatik kararlar alınmasını sağlar.
Kanıta dayalı olmayan politika oluşturma
Devlet kayıtlarının sayısallaştırılması, kanıtların hızlı ve kolay erişimini, paylaşılmasını ve kullanılmasını da kolaylaştırır. Son yıllarda hükümete teknoloji sızmasında önemli bir artış olmasına rağmen, çiftlik mevzuatını çevreleyen son tartışmaların da gösterdiği gibi, politika oluşturma hala gerçek anlamda kanıta dayalı değildir.
Ancak, yeni ve gelecekteki politikaların verilere dayanmaması için hiçbir neden yoktur. Zorluk, kanıta dayalı kılavuzlara geçişte yatmaktadır. Bu geçişi başarmak, kanıta dayalı politika oluşturma için geniş bir temel sağlamak üzere eyaletler arasında kapsamlı bir çerçeve gerektirir. Net veri yönetimi yasaları, yakın gelecekte gerçekleşebilecek sorunsuz ve arzu edilen bir geçişe izin verecektir.
Kanıta dayalı kılavuzlara geçiş, yönetişimde etkili ve bilgiye dayalı karar verme için de önemlidir. Aşağıdaki adımlar bu konuda yardımcı olabilir.
Politika Kodlarını Tanımlayın: Hükümetler, politika oluşturma süreçlerini tanımlayan açık ve şeffaf politika kodları oluşturmalıdır. Bu kodlar, keyfiliği ortadan kaldırmayı ve kanıta dayalı karar verme için yapılandırılmış bir çerçeve sağlamayı amaçlar.
Teknoloji araçlarını standartlaştırın: Teknoloji, kanıta dayalı politikaları kolaylaştırabilir. Hükümetler, departmanlar ve kurumlar arasında kullanım için standartlaştırılmış teknoloji araçlarını benimsemelidir. Bu teknoloji, tanımlanmış politika oluşturma yolu ile uyumlu olmalı ve sorunsuz veri yönetimi ve analizi sağlamalıdır.
Uzmanlığı ve profesyonelliği güçlendirin: Politika oluşturma, uzmanlık ve profesyonelliğe güçlü bir vurgu yapılmasını gerektirir. Ulusal itibara sahip kurumlar, araştırma sonuçlarının politika eylemine dönüştürülmesinde aktif olarak yer almalıdır. Farklı alanlardan uzmanlar bulgularını ve önerilerini kanıta dayalı bir şekilde sunmalıdır.
Mevcut politikaları değerlendirin: Hükümetler, istenen sonuçları vermeyen veya etkisiz olduğu kanıtlanmış politikaları belirlemelidir. Bu tür önlemler, etkilerini ve etkinliklerini belirlemek için kapsamlı bir değerlendirmeye tabi tutulmalıdır. Bağımsız profesyonel ajanslar, müdahalelerin amaçlarına ulaşıp ulaşmadığını değerlendirmek ve başarı veya başarısızlığın nedenlerine ilişkin içgörü sağlamak için titiz etki değerlendirmeleri yapmalıdır.
Kapsamlı politikalar geliştirin: Devletler, tarım, sanayi, eğitim, sağlık, istihdam yaratma ve sosyal güvenlik gibi kritik konularda kapsamlı politikalar geliştirmelidir. Bu politikalar, merkezi hükümetin normalde odaklandığı ekonomik, mali, parasal ve altyapı geliştirme politikalarıyla uyumlu olmalıdır. Veriye dayalı net yönergeler, farklı sektörlerde kanıta dayalı karar vermeye bütüncül bir yaklaşım sağlayacaktır.
Politika beyanlarını mevzuata dahil etmek: Hükümetlerin, eyalet yasama organına ve yasama organına sunulan her yasa tasarısı ile birlikte bir politika ve hedef mutabakatı sağlamasını talep etmek faydalı olabilir. Bu, politika yapıcıların önerilen mevzuat için gerekçeyi ve kanıtları açıkça ifade etmelerini sağlayacaktır.
Veri okuryazarlığını teşvik edin: Hükümet liderleri, veri okuryazarlığı becerilerini geliştirmek için eğitim ve destek almalıdır. Bu, verilerin etkili bir şekilde nasıl toplanacağını, analiz edileceğini ve yorumlanacağını anlamayı içerir. Veri okuryazarlığı, politika yapıcıların gerçeklere dayalı bilinçli kararlar vermesini ve devlet kurumlarında veriye dayalı bir kültürü teşvik etmesini sağlayacaktır.
Hükümetler bu önlemleri alarak kanıta dayalı bir politika oluşturma kültürünü teşvik edebilir. Kanıta dayalı politikalara geçiş zorluklar ortaya çıkarabilir, ancak tıpkı hükümetin büyümeyi desteklemek için 1991’de uyguladığı ekonomik reformlar gibi, ülkede adil ve bilgiye dayalı karar almayı teşvik etmek için hayati öneme sahiptir.
[email protected]
Yazar, Pencap kadrosundan emekli bir IAS görevlisidir. İfade edilen görüşler kişiseldir